“Birisini unutmak zorundaysanız, bunu sindire sindire yapın. Çünkü aklın zamansız öldürdükleri, yürekte amansız dirilir.”
Paul Auster
Kesinlikle bu söze bayıldım,gönül işinde zorlama olmuyor birde gönülsüzlüğü çok güzel anlatan; ''İstemeden yenen aş, ya karın ağrıtır ya baş ''derler ya aynen o hesap bizimkisi...
Bugüne kadar hep seni uzaklaştırdım ama kendimden koparamadım bir türlü ;Sırf yakın çevre ;aile,iş,sosyal arkadaşlar onaylamıyor diye.ne kadar çok insan ,sevmemiş hatta düşman olmuş acaba niye ...Bir süre sonra savunacak gücüm kalmadı daha doğrusu inancım kalmadı.Sevmeyi senden öğrediysem,Pişmanlığı da sen öğrettin.
Hayal kırıklığının dayanılmaz acısını,ama ne oldu biliyormusun bütün su altı,su üstü çabalarım,göz yaşlarım,dualarım,beddualarım...
Sonuç her halde ben kazandım ...Ben her kimi bulursam bulayım yada hiç kimse olmasın; seninle olduğum gibi olamam,kırık;huzursuz,mutsuz,dengesiz...
Sen ,gerçek bir insan kaybettin.. kimse sana katlanamaz benim gibi hastalıklı düşüncelerin seninle olsun,Sen anlamak istemedikten sonra ne anlatayım.
Ben doğurmadım seni ,bende adam edemem...
Benden Uzak Kal...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder